Feest

Augustus is hier de maand van de zomerfeestjes.

We hebben er al twee achter de rug.

Telkens is het voor kleine broer een enorme drempel om naar het feest te gaan.
Grote broer en Papa gaan al naar het feest.
Kleine broer en ik wachten in de auto.

Het probleem is dat kleine broer geen exact beeld heeft in zijn hoofd van de mensen die al op het feest zijn.

Vandaag proberen wij daarom de eerste te zijn op het feest.

Wij gaan meehelpen om de tafels en stoelen klaar te zetten.

Kleine broer heeft er zin in.

Kletsen

Kleine broer deze avond helemaal overstuur.

Hij mocht nog niet proeven van de cake.

Heen en weer geren in de keuken.

Met de borstel in de aanslag.

De lade van de vaatwas eruit.

Tot ik vond dat het niet meer kon en hij naar zijn kamer moest.

Kleine broer naar de gang waar hij op de trap begint te huilen.

Kom ik dichter dan brult hij dat ik hem aub moet gerust laten.

Hij verstopt zich in de living achter de zetel.

Ik stop grote broer in bed.

Na 10 minuten komt kleine broer erbij.

Hij onderhandelt nog wat.

Maar kruipt flink in bed in zijn kamer.

Ik vraag hem naar wat hem zo overstuur maakte.

Het zat in mijn hoofd dat ik cake mocht eten.

Hoe zouden we je hoofdje dan kunnen helpen?

Ik vond het goed dat je begon te huilen.

Zo kan de spanning uit je lijfje.

Waarop kleine broer zegt:

Ik zou nu stoppen met kletsen.

Anders verliezen we te veel tijd.

Slaapwel schat.

Tandenfee

Grote broer heeft ondertussen al 3 uitgevallen melktanden verzameld.
Hij legt ze klaar voor de tandenfee naast zijn bed.

Samen met een briefje:

dag tandenfee
bestaa jij egt
gesreeven door mij

Ik ga naar beneden.
Dan hoor ik grote broer.
Broer, ik ben bang als de tandenfee in mijn kamer zou komen.
Mag ik de tanden in jouw kamer leggen?

OK, zegt kleine broer.

Spons

Kleine broer is onder de indruk van wat er allemaal aan de riem hangt van de ruitenwasser:
Hij heeft veel aan zijn riem.

De ruitenwasser lacht en zegt:
En soms heb ik ook veel aan mijn hoofd.

Kleine broer zwijgt.

Vijf minuten later:
Legt de ruitenwasser dan de spons op zijn hoofd?

Boeken

Elke avond leest grote broer in bed drie blaadjes zelf.

Sinds we de boekjes van de kippetjes ontdekt hebben, met veel enthousiasme.

En kijk.

Deze avond wou hij blijven doorlezen.

Ook al was het tijd om te gaan slapen.

Vingers kruisen.

Heeft grote broer de leesmicrobe te pakken? 

Kung Fu Panda

Ik ken niets van Kung Fu Panda. 
Grote broer en kleine broer wel.

Dit weekend familiefeest.
Kleine broer druk in de weer.
Ik roep hem even bij mij.
Vertel hem dat hij druk is.

Ok, zegt hij.
Innerlijke vrede, mama.

Een nieuwe outfit voor kleine broer

Ik schreef al eerder dat we zorgzaam omgaan met kleren voor kleine broer.

Vandaag een nieuwe outfit gevonden voor kleine broer die voldoet aan al zijn eisen.

Lange broek van zachte sponsstof.

Zacht zelf gekozen truitje dat hij eerst uitvoerig heeft betast in de winkel.

Deze avond nog eens gepast.

En goedgekeurd.

Hij wou er mee gaan slapen.

Deze ochtend

Kleine broer aan tafel:
"Mama houdt zich niet aan de afspraken.
Stop haar in de kerker!"

Soms voel ik mij in een film.

Dilemma

Kleine broer staat onder de douche.

Grote broer speelt boven piano. 

Als kleine broer piano speelt, lees ik hem 5 blaadjes voor in bed. 

Standaard lezen we er 3 voor.

Klinkt aanlokkelijk.

Maar dan realiseert hij zich dat als hij piano speelt, grote broer nog even kan spelen.

En dan heeft grote broer meer gespeeld vandaag dan hij.

Dilemma.

Dan beslist hij om toch piano te spelen. 

Regenweer

Broot

Grote broer had deze morgen genoeg van de havermoutpap.
Kwam hij met dit pamflet de badkamer binnen gewandeld.

Taart

Kleine broer heeft autisme.
Dit betekent dat hij de wereld anders waarneemt.
Prikkels anders verwerkt.
Leven met autisme in een niet-autistische wereld is vermoeiend.

Wij maken ons leven soms wat meer autistisch.
Of we verhogen de voorspelbaarheid.
Of verlagen de prikkels.
Bijvoorbeeld met het eten.
Maandag en dinsdag eten we altijd broccoli taart.
Woensdag lasagne.
Donderdag aardappelen, groenten en vlees.
Vrijdag restjes.
Tijdens het weekend is er wel ruimte in kleine broer zijn hoofd voor variatie.

Dit al ongeveer sinds november 2013.
1 November 2014 hebben we er dus bijna 52 broccoli taarten opzitten.
Als het aan grote broer ligt, tijd voor een andere groententaart.

Alsof

Kleine broer en grote broer maken een dino museum.
Kleine broer vraagt aan grote broer.
Waarom mogen wij niet alsof spelen?
Omdat andere kinderen die komen spelen het dan zullen geloven, aldus grote broer.
Er zijn nu toch geen andere kinderen?
Neen, maar we laten het museum lang staan, zegt grote broer.
Ok, zegt kleine broer.

Cijfer uno

Kleine broer heeft cijfer uno leren spelen.
Wij gingen nog een spelletje spelen.
Maar grote broer moest al in de douche.
Dus had hij nog een pyjama nodig.
Kleine broer mocht van mij alvast een kaart leggen in mijn plaats.
En nog een kaart.
Ondertussen loop ik heen en weer.
En nog een kaart.
Dan komt kleine broer naar mij toe.
Mama, jij hebt een plannetje.
Jij wil eerst een wisselkaart leggen en dan een pestkaart? Is dat jouw plannetje, mama?
Ik had al lang niet meer naar mijn kaarten gekeken.
Aarzel even.
Zeg dan dat het inderdaad mijn plannetje is.
Kleine broer keert terug naar de tafel. Grote broer gelooft niet dat het echt mijn plannetje is.
Vijf minuten later ga ik bij kleine broer aan tafel zitten.
Hij kijkt beteuterd.
Want ik ben gewonnen.

Haar op de rug

Grote broer aan tafel.

Vriendje x heeft haar op zijn rug.
En nichtje y ook.
X en y geloven in God.
Hebben alle mensen die in God geloven haar op hun rug?

Meer of minder?

Soms vragen mensen ons of we niet bang zijn dat we door onze aanpak kleine broer zijn handicap erger maken?

Ik denk het niet.
We proberen door deze aanpak rust te brengen in zijn hoofd.
Zo komt er ruimte vrij.
En energie.
Om de vele uitdagingen die het leven in een niet-autistische wereld van hem vergen, aan te kunnen.
Zo vermindert het aantal kortsluitingen in zijn hoofd.

Het vraagt wel meer van ons?
Maar minder buien betekent zowel voor kleine broer als voor ons winst.