Kleine broer moet wennen.
Tijdens het wandelen raakte hij helemaal van zijn melk toen bleek dat hij even op de rug van vake moest gaan zitten.
Enkel op de rug van moeke werd hij weer stil.
Om dan een tijdje later absoluut zelf te willen stappen.
En hier meer dan een half uur huilen voor over te hebben.
Zij gehuil joeg twee herten op de vlucht.
Wij getrakteerd op een prachtig zicht.
Kleine broer stil.
En dan thuisgekomen, ging hij volledig dwars liggen.
Niet luisteren, voor het eerst sinds lang weer bijten.
Om dan in de auto te vragen om een snoepje. Blijkbaar heeft hij dat gisteren geprogrammeerd.
Om dan ook van een heel klein takje te eisen dat het in de koffer opgeborgen wordt.
Net als die grote gevaarlijke takken.
En het potje, dat moet exact staan op dat ene plekje in de living.
Uno meespelen op de schoot van meter was helemaal te hoog gegrepen.
Laat niemand meer zeggen dat er niets aan de hand is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten